Osoby które bywały na PW lat temu 5 mogą pamiętać mój tekst o moim pierwszym pobycie w Norwegii. Pisałem wtedy, że męcząca droga, ale było fajnie. Od tamtej pory byłem jeszcze dwa razy ze Stefanem jako organizatorem i osobą, która mnie Norwegią zaraziła. Byliśmy dwukrotnie w Byrknes na wyspie Byrknesoy i były to wyjazdy wędkarsko-rodzinne.

Szanowne Panie Wędkarki i Szanowni Panowie Wędkarze,

zamknijcie na chwilę oczy i wyobraźcie sobie relację z wyjazdu wędkarskiego napisaną przez osobę trzecią, prawie zupełnie nie związaną z wędkarstwem... Przez osobę, która z rybami ma tyle wspólnego co sprzedawca w markecie wykładający pangę do lodówki... Wyobraźcie sobie...

A zresztą, co będziecie sobie wyobrażać.
Zamiast tego poczytajcie i pooglądajcie - ta historia WYDARZYŁA SIĘ NAPRAWDĘ.

Dzień: 10.04.2011r.
Godzina: 04.00
Miejsce początkowe: Rochdale
Miejsce docelowe: Hartlepool
I w końcu nadszedł. Dzień, na który czekałem od tak dawna - dzień wyjazdu!

Cztery dni, to niezmiernie mało by nadrobić dziesięcioletnią nieobecność.
Rodzinne spotkania zdominowały moje wędkarskie zapędy - mimo tego, kije i młynki różnego kalibru podróżowały ze mną przy każdej okazji.

Old_rysiu prezentuje:

... będę Ciebie wiernie strzec.

Bogiem a prawdą, nie należę do służby granicznej. Myślicie, że w takich okolicznościach nie mam czego strzec? Oczywiście że mam. Jestem wędkarzem, a wędkarz to brzmi dumnie!

Nareszcie piątek 16 kwietnia, o godzinie 9.15 pożegnanie z żonką i wyjazd do Łomży na spotkanie z resztą ekipy. Dojeżdżając do Łomży mam telefon, że kumple są na stacji paliw i czyszczą nasz pojazd przed wyjazdem. Już tam przepakowuję swoje graty z Escorcika do busa i pierwsze, co mi się rzuca w oczy to to, że nie zabrałem ze sobą żadnej bluzy przeciwdeszczowej.

Tegoroczne wakacje spędziłem na urlopie we Władysławowie. Po raz pierwszy łowiłem na naszym polskim Bałtyku, a dokładniej we władysławowskim porcie. Zabrałem ze sobą tylko jedną wędkę przygotowując się tylko i wyłącznie na mizerne i sporadyczne śledzie. Byłem w wielkim błędzie, o czym przekonałem się niebawem.

Gdzieś tak w marcu padło hasło "dorsze" - pewnie że jadę!!!

27 kwietnia 2008 roku zostałem zaproszony przez mojego kolegę Krzysztofa, właściciela statku "Admirał", na wyprawę dorszową, która odbyła się dzień później. W tym krótkim artykule chcę się z Wami podzielić moimi wrażeniami i spostrzeżeniami z tej wyprawy.

Lato na południowej Florydzie posiada kilka charakterystycznych cech. Jest długie, gorące i wilgotne. Z jednej strony warunki te dobrze sprzyjają formowaniu się potężnych huraganów, z drugiej zaś, jest to wyborny czas na wędkowanie. Decyduje o tym głównie szczególna obfitość pokarmu, występująca w tym czasie w przybrzeżnych, ciepłych wodach oceanu.

Rafa koralowa jest ekosystemem, w którym różnorodność życia jest obecna na skalę niespotykaną nigdzie indziej na Ziemi. Nawet lasy równikowe Amazonii ustępują rafom koralowym pod względem liczebności i złożoności gatunkowej żywych form roślinnych oraz zwierzęcych.

Wędkujemy już od ponad 20 lat , ale jeszcze nigdy nikomu z nas nie przyszło do głowy, aby spróbować w naszym Bałtyku.
Wertując różne artykuły w Internecie, od czasu do czasu napotykałem ciekawostki o łowieniu w naszym polskim Bałtyku i nie mówię tu o łowieniu dorszy z kutra, lecz o spinningowaniu z plaży.

Data ta uważana jest powszechnie za podwójnie feralną i to nie tylko w kręgu kultury europejskiej. Ogromna ilość wieżowców mieszkaniowych na Florydzie ulokowanych w bezpośrednim sąsiedztwie oceanu, ale nie tylko, nie posiada 13 - go piętra. Z powodu silnej ludzkiej wiary w magię liczb po dwunastce następuje czternastka. Powtarza się to zresztą niemal w całej Ameryce.
Oto potęga przesądu.

Wędkowanie na rekina w wędkarskiej stolicy świata czyli na południowej Florydzie jest bardzo popularnym sportem i przyjmuje różne formy. Począwszy od różnego rodzaju zawodów i turniejów, na łowieniu rekreacyjnym skończywszy.

Mieszkańcy południowej Florydy często przy tradycyjnym powitaniu dodają:
- No i kolejny dzień w raju ...
Taki też był ten dzień. Emocje związane z niedawną walką z rekinem (opisaną w pierwszej części opowiadania) dopełniły - jak mi się wydawało - wędkarskiego dnia.