old_rysiu napisał
Terozki Wom łopisza jak wyglondały te zatopiska, co pełno było karachow i rusow. Gruba wywalo kamiyń z dołu na wielkie hołdy. Po glajzach na linach wyciongajom kolyby. Jak ta jest na wiyrchu, kolyba sie kipruje i kamiyń wysypuje sie na wiyrchu. Hołdy takie suje sie na terynach kaj szkody grubskie som nojwiynksze. Tam tyż ziymia jest coroz niżyj i zalywo je woda. Nasze stowki graniczyły z tymi hołdami.
Po dyszczu brzeg łod łonki był za mokry i chytali my łod hołdy. Wody były płytkie - kaj niy kaj było głymboko co nos mogło zakryć - dzisioj licza na dwa metry. Z wody wystowały kympy tataraku, tam tyż woda miała poł metra a niyroz mynij. Nojgorszo sprawa - to było dno. Dno miynkie i ciynszko sie chodziło po nim. Ino łodważne synki wlaziły do tyj wody. Niy boli sie pijawek. Wlazili tam z koszykiym. Trza było fest zamulić nogami wele tych kymp tataraku, coby karachy nic niy widziały. Łone wtynczos niy uciekały a chopcy zagarniali je koszykiym. Po godzinie takiego zagarnianio koszym na bielizna ( srogi kanciaty koszyk wiklinowy szyroki na meter ), mieli ze czidzi¶ci karachow. Łokropnie nos te synki wkurzały. Musieli my zmiyniać miejsce.
W biksach czimali my gnojoki. Jak niy było biksy - stykła krałza, bele miała dekiel. Glizdy niy uciekały. Kiery mioł dukszy kij, mioł wiynkszo szansa na ryby. Na hoczyk ze szpyndlika nadziywali my glizda. Hoka niy mogło być widać. Zaciepowało sie wyndka, jak frupek sie przesuwoł, to glizda niy była na dnie. Karachy wtynczos niy brały. Trza było frupek przemie¶cić wyżyj. Popuszczali my wtynczos pyntla i przeciongali frupek. Po zaciongniyńciu pyntelki , frupek już wisioł wyżyj. Jak karachy sie zwiedziały ło naszych glizdach, zaroz zabiyrały sie za uczta. Frupek uciekoł na bok, a my karacha pryndko do gory. Karach furgoł jak ptok nad wodom i sie wyczepioł z hoka. Niy mieli my tam przeca zadziorka. Jak spod na brzeg - był nasz, jak spod do wody - uciyk. Karachy niy były wielkie a nojważniyjsze, było ich łokropnie dużo. Zdarzało sie, że ryba niy dała sie wykatapultowć. Zamuliło łokropnie, targło kijym i abo sie zestaw ze szpicy urwoł, abo hok sie wyprostowoł.
Kiedy¶ Jankowi tak sie stało. Łon był starszy. Jak zestaw urwało z yngesym i frupkiym, Janek wloz za nim do wody. Frupek co chwila kaj¶ sie pokazywoł a Janek za nim łaził, aż chycił ynges. To był piykny linek - mioł wele dwadzi¶cia piyńć cyntow. Cołkim sie wykończył tom gonitwom i Janek go wyciongnoł na brzeg. Hoczyk tak mu sie zaszperowoł, że niy mog go wypluć. Łokropnie my mu zazdro¶cili tego linka. Janek jak wyloz z wody, na nogach mioł pora pijawek, ale łon je łoderwoł.
Pamiyntom, jak mnie sie tyż taki co¶ trafiło. Ynges prasnoł mi po zaciynciu. Frupek pływoł po wodzie. Janka wtynczos niy bylo. Jo strasznie boł sie pijawek i niy wloz żech po niego. Skończyło sie wtynczos chytanie. Trza było i¶ć do dom. Zdonżyłech, zanim mama wołała. Szmary mie chocioż minyły. Łojcu trza było jednak ukra¶ć trocha yngesu z bymbynka. Do dzisioj niy wiym, jak łon sie o tym dowiedzioł. Za ynges dostołech szmary.
Miyszkali my we wielkim familoku. Dziciokow było dużo. Dziołchow tyż niy brakowało. Jak były wakacje, całymi dniami my na placu tyrali. Do głowy przichodziły rozmaite kawały. Bywały dni co ugodali my sie, że dziołchy cza trocha postraszyć. Jak postraszyć to rakami.
Miyndzy tymi stowkami płynoł strumyk. Nazywali my go Supikowiec, bo wele Supikowych pol myandrowoł. Raki nojbardzij lubiły rusy. Rusy chytali my na tych stowkach, kaj dno było twardsze. Na glizda brały piyknie. Rusów my niy jedli - godali, że do ludzi som trujonce. Jak chycili my cztyry rusy, to z nimi lecieli my na Supikowiec. Wciepowało sie rozdartego rusa zawionzanego na yngesie do wody pod korzynie. Raki wyłaziły i chytały tego rusa. Trza było pomału pociongać go do gory. Rak czimoł rusa i niy puszczoł. Jak był blisko powierzchni, trza było gibko wyciongn±ć.
Rak furgnoł na trowa a my go za pancerz i do starego kibla. Przekopali my tak rusami kawoł strumyka i dycki my mieli dziesiyńć abo wiyncyj rakow. Z kibla raki niy uciekali. Do rana w chlywiku w sporyj waniynce czekały. Zaroz po ¶niodaniu lecieli my do chlywika łod Janka. Pozbiyrali my raki i na siyń pod drzwi dziołchów ukłodali. W tym samym czasie jedyn wołoł na placu.
- Janka! Poć pryndko na plac, co¶ Ci pokożymy.
Dziołchy zawsze ciekawe, czasym i w laciach wylatywały prosto na te raki. My za schodami kikowali. Janka łotworzyła dĽwiyrze i jakby pieron w nia szczelił. Jak gibko wpadła na te raki, tak gibko z łokropnym larmym uciykła do dom. My przelecieli i pozbiyrali je i juz nos niy było. Zanim łojciec łod Janki wyloz łobejrzeć co sie stało, już ¶lady były zamazane. Były tam cztyry klatki schodowe. Na kożdyj klatce miyszkała jako¶ dziołcha. W jedyn dziyń mieli my cztyry takie akcje. Tak dugo my straszyli dziołchy, aż chycił nos Pawlor. Tyn z nami sie nie piepszył. Wszystko pedzioł mamie. Mama wiedziała jako kara nom zadać. Klynczeli my w rogu z rynkami do gory. Gowa musiała być łobrócono do tego rogu, coby my niy widzieli, kaj mama patrzy. Rynce nom mdlały a co chwila mama ryczała: - Wyżyj te rynce!!!
Słownik:
gruba - kopalnia
glajzy - tory
kolyba - wagonik z boczn± wywrotk±
kipruje - wysypuje
synki - chłopcy
biksa - metalowe pudełko (np. po konserwach)
krałza z deklym - słoik z nakrętk±
szpyndlik - szpilka z główk±
ynges -żyłka
szmary - lanie (paskiem)
bymbynek - kołowrotek o ruchomej szpuli
tyrali - biegali
kibel - wiadro
lacie - papucie, papki, miękkie obuwie domowe
kikowali - podgl±dali
gibko - szybko
larmo - krzyk
Old_rysiu