To chyba ostatnie moje zdjęcie z grzybami w galerii, bo nie chcę Was zanudzać :) No chyba, że znajdę jakiś niespotykany okaz. Tyle dziś zebrałem w niecałą godzinkę. Ryby słabo biorą to się wybrałem do lasu. Prawie same kanie, tylko 2 podgrzybki i 3 maślaki. Gismo, już potrafię rozróżnić czubajkę kanię od czerwieniejącej, dzisiaj znalazłem obie i mogłem porównać na żywo. :)

Dodany przez

Kami

Dodany

Sep 21 2007

Obejrzenia

652

Opis

To chyba ostatnie moje zdjęcie z grzybami w galerii, bo nie chcę Was zanudzać :) No chyba, że znajdę jakiś niespotykany okaz. Tyle dziś zebrałem w niecałą godzinkę. Ryby słabo biorą to się wybrałem do lasu. Prawie same kanie, tylko 2 podgrzybki i 3 maślaki. Gismo, już potrafię rozróżnić czubajkę kanię od czerwieniejącej, dzisiaj znalazłem obie i mogłem porównać na żywo. :)

Wysłane komentarze

gismo (2007-09-21)	Bardzo imponująca ilość. Niestety należałoby kategorycznie odradzać zbierania czubajek w miejscach, gdzie rosną masowo, ale zostawię ten temat, żeby nie odbierać apetytu ;) Co robisz z tak dużą ilością owocników? Wszystkie idą na kotlety? Pytam, bo wiem, że wysuszone i zmielone kapelusze nadają się na przyprawę (którą właśnie przygotowuję). Natomiast nie wiem, czy na taką przyprawę nadają się też trzonki.


old rysiu (2007-09-22)	Czerwieniejącej nie zbierajcie - Gismo ma rację. Jest odmiana czerwieniejacej, która jest trująca :-( Co zrobić z dużą ilością kani? Zrobić kotlety a potem, te które zostana po obiedzie, na zimno zalac zalewą octową, tak jak to się robi z rybami. Bardzo dobre - polecam :-)


Kami (2007-09-22)	Czerwieniejące zostawiłem w lesie. Ja sam grzybów nie lubię jeść, ja je tylko zbieram :). Rodzice nie jedzą grzybów z blaszkami, bo mówią że się nie znają na nich. Tak więc babcia zgarnęła wszystkie :). A co do ich przeznaczenia, to mówiła że będzie z nich robić pierogi. A zaciekawiła mnie ta informacja, żeby nie zbierać ich tam, gdzie rosną masowo.Gismo mógłbyś to wyjaśnić? U mnie w okolicy są ich prawdziwe żniwa, wszyscy je zbierają...


gismo (2007-09-22)	Skoro nie jadasz grzybów, to odpowiem :) Tylko nie mów tego babci ;) Powszechnie wiadomo, że grzyby gromadzą wszystko, co szkodliwe dla zdrowia – metale ciężkie i substancje promieniotwórcze. Dlatego zaleca się, by dzienna porcja grzybów nie przekraczała 100 gram. Niestety czubajki wyróżniają się spośród wszystkich grzybowych asymilantów. Czubajki są bioindykatorami, czyli wskaźnikami zawartości pierwiastka lub substancji w środowisku. Biolodzy i ekolodzy na podstawie liczebności bioindykatorów określają stężenie niebezpiecznych dla zdrowia i życia substancji. Obszar, na którym rosną czubajki w dużych ilościach, jest bardzo silnie skażony kadmem, a czubajki dodatkowo go asymilują. Wiadro czubajek zebranych na takim obszarze zawiera więcej kadmu niż kilometr sześcienny powietrza w centrum stolicy. Dzieje się tak, gdyż asymilanty potrafią zawierać nawet kilkadziesiąt tysięcy razy większe stężenie metalu ciężkiego niż środowisko, w którym żyją. Po za tym kadm należy do metali szczególnie wędrujących w przyrodzie, gdyż rozprzestrzenia się w procesie cyrkulacji wody. W przemyśle jest rzadko stosowany, więc jego ilość w miastach jest stosunkowo niewielka. Jeżeli chodzi o chorobę, jaką jest kadmica, najłatwiej popaść w nią pracując w hutnictwie kadmu, jedząc ostrygi albo czubajki. Po spożyciu czubajek kadm gromadzi się w nerkach i jelitach na okres około dziesięciu lat. Dlatego coroczne spożywanie czubajek z obszarów, gdzie występują masowo, wiąże się z kumulowaniem tego pierwiastka, który w randze niebezpiecznych dla zdrowia i życia stoi pomiędzy rtęcią a ołowiem. Lepiej byłoby zbierać grzyby na miejskim trawniku przy najbardziej ruchliwej drodze niż czubajki w w/w miejscach. Pierwsze objawy kadmicy pojawiają się po dwunastu miesiącach od spożycia dużej dawki. O objawach nie będę już nudził. Wydalanie kadmu z organizmu usprawniają niektóre zioła, głównie kolendra, oraz witamina B6. Zaleca się szczególnie to pierwsze, gdyż kolendra zwiększa zawartość kadmu w moczu, czyli pozwala zmniejszyć jego zawartość w nerkach. Dlatego właśnie, mając to wszystko na uwadze, pytałem o zastosowanie czubajek jako przyprawy, a nie jako kotletów zgromadzonych w spiżarni ;) Po za tym proces suszenia zmniejsza zawartość metali ciężkich, gdyż zniszczeniu ulegają substancje, które asocjują atomy pierwiastków dużych liczb atomowych. Substancje te są tak skomplikowane, że nie znamy nawet ich struktury ani nie potrafimy ich wyodrębnić, podobnie jak nie znamy struktur cząsteczkowych większości trucizn grzybowych. Ale to inna, ciekawa historia. Ale się rozgadałem...


Kami (2007-09-22)	O tym to nie wiedziałem. Ale dzięki za informacje. Ale co ciekawe chodzę na grzyby nie pierwszy rok i nigdy w życiu nie spotkałem się z takim wysypem czubajek ani tam, ani gdzie indziej. To jest pierwszy rok, w którym zaistniała taka sytuacja. We wcześniejszych latach znajdowałem co najwyżej po kilka kani na sezon góra. Ciekawe co jest tego przyczyną? Nagłe zanieczyszczenie tego obszaru kadmem? Tylko skąd? To co napisałeś dało mi wiele do myślenia.


tomek79 (2007-09-22)	Gismo, jeżeli ty to wszystko tak z pamięci recytujesz to jestem pod wielkim wrażeniem!!!!!!!!!! Szacunek :)


muzik21 (2007-09-22)	Gismo widać, że naprawdę znasz się na grzybach:) Przeczytałem Twój wykład z wielkim zainteresowaniem. Tylko mam podobne pytanie jak Kami. Dwa czy trzy lata temu w moich lasach był wysp czerwieniejacej i kani.Przez kilka godzin zbierało się doslownie setki. Rosły wszędzie- w każdym rodzaju lasu. Od tego czasu w tych lasach znajduje się pojedyńcze sztuki. Ciekawi mnie czy wysyp mogł być zwiazany ze zwiększeniem ilości kadmu , czy poprostu był na te grzyby "dobry rok"?


gismo (2007-09-22)	Bioindykatory są tworami natury, dlatego podlegają prawom statystyki populacji. Odnosi się je do skali makro (zarówno w kwestii przestrzeni jak i czasu). Jeżeli kolor czerwony oznacza zagęszczenie czubajek, to kilka punktów na dużej białej mapie oznaczałoby miejsca skażenia. Gdyby pewnego roku cała mapa zaczerwieniła się, to chyba nikt nie wpadłby na pomysł, że na świecie przybyło kadmu (choć w okresie wysypu miejsca skażone i tak się silnie wyróżniają). Podobnie jak w przypadku przestrzeni, tak i w zakresie czasu śledzi się zjawisko na dłuższym jego odcinku. Tak, jak napisałem, kadm „wędruje” w ekosystemie. Skażenie obszaru może być więc kwestią przypadku, pojedynczego lub kilku incydentów. Faktem jest, że obecnie przeżywamy wysyp czubajek. Nie mniej u mnie jest to jakieś 10 sztuk na kilka godzin zbierania. Bywają natomiast miejsca, o których opowiadają mi znajomi zbieracze z całej Polski, gdzie kanie rosną co 2 metry każdego roku i to jest szczególnie niepokojące. Tomku, nie wszystko. Moja głowa ledwo zipie, za mało warzyw i snu.


Pawel K (2007-09-24)	Dzięki, Gismo. Próbuję rozwikłać pewną zagadkę z przeszłości i Twoje wykłady są kolejnymi klockami do tej skomplikowanej układanki.

Chcesz skomentować? Najpierw musisz się zarejestrować!