Zanim my na te kapry poszli, trza było naszykować wszystki klamory ku tym kijom. Na bele jakij rozkrace my takich wyndek niy chcieli czimać. Janek i Hajnuś - łoni byli nojstarsi, zrobili w chlywku te rozkraki z drotu. Izolyrbandym połowijali szpica, coby niy czaskała wyndka po yngesie.

Wtynczos był izolyrband ze szmaty, jakimś czornym świństwym nasmarowany. Jak już tyn izolyrband był nawiniynty na te rozkraki, cza je było do monki wsadzić, co by wyndki sie niy marasiły. Na takij rozkrace, wyndka niy kiołzdała sie.
Na Tamie chytali kapry z dna. Cza było daleko wciepać. Pomogoł w tym bymbynek. To cza było umieć. Moj łojciec chytoł na bymbynki i tela razy miołech go w rynce, że już poradziłech nim ciepać.

Prziszoł wreszcie dziyń pogromu. Tela my sie o tym nagodali, że wszystki synki z familoka idom na ryby. Jak był u nos pan Ryba, to godali ło kaprach. Padoł łojcu, że na Tamie cza chytać na skorka chleba. Ino jom przed wciepniyńciym zatonkać do gorzołki. Łojciec śmioł sie z tego, ale jo widzioł, co pan Ryba mioł recht.

Jakoś nic niy brało. Na drugij stronie tyż nic niy chytali, bo siedzieli cołki czas na stołeczkach skłodanych. Już po pół godzinie Janek niy wyczimoł i poszoł popaczeć dalij co się dzieje na wodzie. Nom kozoł pilnować kije i ich niy ruszać.
- Jak kaper weźnie to ryczcie na mie - tak pedzioł i poszoł.
Chwila my czekali, ale do gowy nom psziszoł pomysł.
- Zrobiymy Jankowi kawał - pedzioł Hajnuś.
- Jaki? - byli my ciekawi, co łon wymyśloł.
- Zawinymy mu tyn luz na bymbynek i jak łon pszijdzie to bydzie myśloł, że mu kaper zabroł. Zaciongnie z całyj siły a my się wtedy zacznymy chichrać.

Tak my zrobili. Skasowali my mu luzy, trocha psziszanowali ynges i czekomy kiedy pszijdzie. Dugo my niy czekali. Widzymy jak Janek idzie ku nom. My niby nic, godomy o piedrołkach i wcale na kijki niy patrzymy. Janek zejrzoł, że niy mo luzu. Podlecioł do kija i się pyto.
- Niy widzieliście, że luzu niy ma?
My udowomy zdziwionych i ryczymy: - Zacinej!
Janek skoczył do kija i z całyj siły zacion.
Już my się chcieli zaczonć śmioć, jak widzymy, że kij mu się ugion jak łuk. Janek zaczoł ryczeć: - Siedzi! My trocha zdziwiyni, ale spokopili my, co na pewno mo jakiś zaczep. Jeszcze bardzij my Janka zdopingowali do holu ryby.
- Kurde, ale byk! - zaczynomy wrzeszczeć.

Na drugim brzegu poruszynie. Już zaczynajom ku nom lecieć wszyscy. Zabawa zaczyno się rozkryncać. Pomysł Hajnusia zaczyno być na skala całyj Tamy. Jak Janek nie łoderwie się z zaczepu, bydzie kupa śmiychu jak sam pszilecom. Janek czimie kij naprynżony i terozki widza, że to niy zaczep, ino rychtik jakoś ryba idzie pomału na bok. Aż mi krew łodeszła z gowy. Widza, że Hajnuś, Ziga i Maryś tyż som fest zdziwiyni. Ryba pomału popuszczo a wyndkorze już zdonżyli pszilecieć. Janek pomału nawijo na bymbynek ynges. Ryba coroz bliżyj. Pod brzegiym już słyszymy jak ryczom:
- Kaper!

Wleźli do wody i rynkami na brzeg go wyciongnyli. Terozki wszyscy my mogli łobejrzeć tako wielko ryba. Niy był to żodyn gigant, ale na tamte czasy kawoł miynsa. Wyndkorze połoglondali nasze kije i padali, że takich piyknych wyndek niy widzieli. My kapra niyśli w rynkach na zmiana. Kożdy chcioł go chwila poniyść. Całom drogom wszyscy go podziwiali i niy wierzyli, że to Janek go chycił. Nigdy my się mu niy psziznali, że chcieli my mu zrobić kawał. Jak to się stało, że Janek go zacion, do dzisioj niy wiym.

Słownik:
kiołzdała się - ślizgała się
zatonkać do gorzołki - zamoczyć w wódce
mioł recht - mówił prawdę
rozkraki - podpórki
do zola - w ziemię
hadra - szmata (kawałek materiału)
futer - przynęta
spokopili - zorientowali się

Old_rysiu