Czy wiesz, że...
WĘGORZ
Rekord Polski - 6,43 kg
Złoty medal - od 2,50 kg
Srebrny medal - od 2,00 kg
Brązowy medal - od 1,50 kg

Konto/logowanie
Members List ZAREJESTROWANI
 Ostatni Tobiasz
 Dzisiaj 0
 Wczoraj 0
 Wszyscy 4520

 UŻYTKOWNICY
 Goscie 569
 Zalogowani 0
 Wszyscy 569

Jesteœ anonimowym użytkownikiem. Możesz się zarejestrować za darmo klikajšc tutaj

Jesteœ stałym użytkownikiem Pogawędek Wędkarskich - kliknij tutaj
aby zalogować się!

Na forum napisali
krzysztofCz: [quote:f2a4672e65="jjj an"]W tym wątku będę podawał wpłacone kwoty ...(18254) Mar 27, @ 16:07:40

lecek: Wielkanoc w Ustroniu. Zapowiedziałem małżonce, że święto, świętem ...(59108) Mar 26, @ 15:02:24

lecek: Pooszło. k ...(18254) Mar 26, @ 14:43:29

krzysztofCz: Za Lucka i Bedmara... poszło k ...(18254) Mar 26, @ 14:00:16

artur: Poszło ...(18254) Mar 26, @ 10:30:05

krzysztofCz: Poszło k ...(18254) Mar 26, @ 07:09:09

jjjan: Nikt się nie kwapi więc jeżeli ktoś chce wpłacić,, to proszę blik ...(18254) Mar 25, @ 20:19:56

mario_z: Dzisiaj spotkanie jajeczkowe nad wodą, oczywiście bez wędki bym n ...(59108) Mar 24, @ 20:50:03

Krzysztof46: nic nie trzeba ,zbierajcie na nastepny rok i tyle w temacie ...(18254) Mar 24, @ 17:30:00

krzysztofCz: To komu mamy wpłacać ;question Ktoś zapłacił, to trzeba Mu się ...(18254) Mar 24, @ 17:27:29


Artykuły komentowali
Krzysztof46 w ''Znowu Ta Szwecja'': Szkoda panowie ze sié nie oglaszacie .Chétnie dokoptowalbym do fajnej ekipy ...
Karpiarz w ''Usuwanie usterek w wagglerach i sliderach Dino.'': Ot fachura jestes Jotes. Pozdrawiam i dzieki za cenne wskazowki.
grubyzwierz w ''Znowu Ta Szwecja'': hmhmh... Mówisz Jacek, że Szwecja.. ? Kto wie, kto wie... :)
krzysztofCz w ''Znowu Ta Szwecja'': Janku czekamy na nową relację :-)
old_rysiu w ''Znowu Ta Szwecja'': A my pozdrawiamy z Polen :-)
jjjan w ''Znowu Ta Szwecja'': Jeszcze nie do końca.
Ekipa pozdrawia że Sweden.🙂

Zenon w ''Znowu Ta Szwecja'': Dlaczego "znowu" czyżby się znudziła?

Miło widzieć znajome pyszcz...

jjjan w ''Znowu Ta Szwecja'': Gdyby popłynąć w czwartek w dzień, to do Karlskrony, bilet dla czterech plus...
dzas w ''Znowu Ta Szwecja'': koszta zależą od tego ile pijesz... :) bez tego w 2,5 tysia za dwa tygodnie ...
the_animal w ''Znowu Ta Szwecja'': Świetna wyprawa - ekipa wiadomo - chętnie dowiedział bym się jakie koszta są...

Rozmaitości
» Pomocnik
» Regulamin PW
» Przeszukiwanie zasobów
» Przeszukiwanie forum
» Łowca Okazów 2010
» Grand Prix Czatu
» Prognoza pogody
» Ośrodki i stanice wędkarskie
» Rejestracja łódki
» Interaktywne krzyżówki

Recenzje
· JAXON ZX MACHINE 400
· MacTronic NICHIA HLS-1NL2L
· TUBERTINI GORILLA UC4 FLUOROCARBON
· Daiwa Exceler Style F
· Namiot Fjord Nansen
· Mikado NSC Feeder
· Wędzisko Mikado NSC 360 Feeder Nanostructure
· Mistrall Bavaria 2,7
· żyłka DUAL BAND
· Mikado T-Rex Bolognese 600

Filmoteka
Sum 200cm

Dodał: avallone78
Dodany: 14th Feb 2011
Odsłon: 2103
Ocena: 0.00 Ocen: 0

X targi Na Ryby ZAJAWKA

Dodał: jarecki74
Dodany: 19th Mar 2010
Odsłon: 1965
Ocena: 1.00 Ocen: 1

Boleń Wojtka

Dodał: wojto-ryba
Dodany: 23rd Dec 2009
Odsłon: 1986
Ocena: 5.00 Ocen: 1

Żerowanie karpi 5/5

Dodał: Marek_b
Dodany: 23rd Mar 2009
Odsłon: 2226
Ocena: 5.00 Ocen: 4

Żerowanie karpi 4/5

Dodał: Marek_b
Dodany: 23rd Mar 2009
Odsłon: 2056
Ocena: 5.00 Ocen: 2

Żerowanie karpi 3/5

Dodał: Marek_b
Dodany: 23rd Mar 2009
Odsłon: 2113
Ocena: 4.00 Ocen: 1

Żerowanie karpi 2/5

Dodał: Marek_b
Dodany: 23rd Mar 2009
Odsłon: 2025
Ocena: 5.00 Ocen: 1

Żerowanie karpi 1/5

Dodał: Marek_b
Dodany: 23rd Mar 2009
Odsłon: 2065
Ocena: 2.00 Ocen: 1

Sum Odrzański

Dodał: jarokowal
Dodany: 23rd Mar 2009
Odsłon: 2427
Ocena: 5.00 Ocen: 3

Hol suma

Dodał: Marek_b
Dodany: 22nd Mar 2009
Odsłon: 2247
Ocena: 5.00 Ocen: 3


Plażowe wędkowanie
Opublikował 10-02-2005 o godz. 08:00:00 Jarbas
Morskie opowieści Tom_roy napisał

Często spotykam się z pytaniami odnośnie wędkowania w morzu, niekoniecznie dotyczących połowów dorsza. Już wprawdzie był na ten temat krótki tekścik, ale skoro są pytania to postaram się zarysować ogólne zasady tego rodzaju wędkowania.



Wielu z nas spędzając wakacje nad morzem, obserwując czy to urodziwe panny opalające się w słońcu, czy też małe pociechy buszujące w plażowym piasku nie zdaje sobie sprawy, że właśnie ma przed sobą jedno z najciekawszych łowisk.

Wiem, wiem, zaraz padnie pesymistyczne stwierdzenie: „Przecież ja nie mam łodzi, nie stać mnie na wydatek kilkuset złotych na wyprawę kutrem, a z brzegu trzeba posłać przynętę na straaaaszliwie dużą odległość”. I tutaj właśnie małe sprostowanie. Jeśli ktoś nie przepada za dorszowymi wyprawami, nie ma zamiaru pustoszyć portfela, odległość 200 m to odległość marzenie... to nie musi się martwić. Strefa przyboju sąsiadująca praktycznie z plażą, jest dla ryb obfitym źródłem pokarmu i ten fakt należy wykorzystać z jak największą skutecznością.

Owszem, jest prawdą, że do takiego typu łowienia skuteczniejsze są specjalnie przystosowane wędziska surfcustingowe jednakże nie zamyka nam to wcale drogi do spróbowania swoich sił i umiejętności z pomocą zwykłych wędzisk.

Zakładam na początek, że będziemy wędkować z plaży (pominę pomosty i mola – nie każda miejscowość nadmorska takowe posiada). Kolejne założenie – nie posiadamy specjalistycznego sprzętu typu wędziska surfcustingowego, kilometrów żyłek odpornych na działanie wody morskiej itd. Jako pospolity wędkarz, posiadamy wędkę o długości powiedzmy hm... 3-4 m i wyrzucie 30-80 g (ja posiadam wędkę 2,7 m, 10-45 g i nie narzekam, aczkolwiek mogłaby być dłuższa), oraz kołowrotek ze szpulą mogącą pomieścić 200-250 m żyłki 0,20-0,25 mm.

Zapomniałem dodać, że wędkując z plaży znacznie wygodniej jest umieścić wędzisko w podpórce i raczyć się piwem lub coca colą, niż kurczowo ściskając je w ręku czekając na upragnione brania. W tym celu możemy zaopatrzyć się w niewielkie odcinki rurek z twardego PCV o prześwicie niewiele większym od średnicy dolnika ( nie ma sensu zbytnie dopasowywanie, ponieważ utrudnia to natychmiastowe wyjęcie wędziska z podpórki). Takową rurkę na jednym z końców ścinamy ukośnie – ten koniec wbijamy w grunt – drugi z końców stanowi miejsce umieszczenia dolnika.

Spoglądając na morze z perspektywy plażowicza znajdującego się u podstawy wydm i spoglądającego z tego miejsca na morze, rozpościera się przed nami widok, który najlepiej zapamiętać (można także wykonać szkic), ponieważ korzystamy z niego później jak z mapy łowiska. Musimy zdać sobie sprawę z tego, że, pomimo iż morze bardziej przypomina nam jezioro niż wody płynące, to występujące w nim pływy w niczym nie ustępują wartkiemu nurtowi rzek, szczególnie w strefie przyboju, gdzie fale (jeśli danego dnia takowe występują) nieustannie i naprzemiennie wdzierają się na ląd by następnie z niego uciec rzeźbiąc w ten sposób nasze wybrzeże.

Blisko brzegu woda ma jaśniejszą barwę, która w miarę zwiększania odległości od brzegu zmienia zabarwienie na coraz ciemniejsze, by zazwyczaj po pewnej odległości znów się rozjaśnić. Jest to dla nas wskazówka w którym miejscu znajdują się wypłycenia – mielizny. W niektórych miejscach ilość mielizn oraz znajdujących się między nimi przegłębień – zwanych refkami - może być większa niż jedno.

Ponieważ jak wcześniej wspominałem fale nieustannie wdzierają się na brzeg, układ mielizn i przegłębień jest bardzo urozmaicony. W większości przypadków jednak możemy zaobserwować, iż mielizny układają się w podłużne pasy biegnące wzdłuż wybrzeża, a refki z kolei łączą się tworząc sieć niezbyt głębokich rynien lub koryt, jak kto woli. Nas interesują nie te przegłębienia bliższe, a raczej te drugie lub nawet spadek znajdujący się za mielizną prowadzący w morskie głębiny (w strefie przybrzeżnej owe głębiny oznaczają głębokość 5-6 m, a w dalszych odległościach 7-12 m).

Zdziwienie niektórych z wędkarzy może budzić fakt, iż celem naszej wyprawy może zostać nie tylko stornia zwana pospolicie flądrą, czy też skarp znany częściej jako turbot. W strefie przybrzeżnej częstą zdobyczą są płocie, okonie, leszcze, węgorze, w niektórych przypadkach sandacze, trocie, szczupaki, a nawet miętusy lub zbłąkane dorsze.

Cudować nie będziemy, chociaż niektórzy to robią i to z niezłym efektem. Zestaw przez nas stosowany nie będzie się zbytnio różnił od tych, na które łowimy na śródlądziu. Żyłka, ciężarek, czasem koszyczek zanętowy, oraz haczyk lub haczyki. Wędkując z plaży dopuszczalna liczba haków wynosi 2 w przypadku, kiedy naszym celem jest stornia lub turbot, 1 jeśli inne ryby, oraz 5 w przypadku połowów śledzia – ale o śledziach napiszę kiedy indziej, ponieważ sposób ich połowu bardziej zbliżony jest do spinningu. Jeżeli ktoś uważa, iż liczba haków się nie zgadza to niech się kłóci z autorem pewnych rozporządzeń ustalającym sposoby oraz metody połowów na wodach morskich.

Sposób montowania zestawu może być różny. Ja stosuje ciężarki przelotowe, lub też system typu paternoster – czyli mocowanie przyponu w formie bocznego troka do żyłki głównej. Ten ostatni sposób polecam w szczególności, zarówno ze względu na skuteczność jak i prostotę i większą bezkonfliktowość w przypadku zaczepów na kamienistym dnie (takie również spotkamy na niektórych odcinkach naszego wybrzeża). Pływy morskie są okresowo dość silne i jeśli miałbym wybierać pomiędzy ciężarkami o mniejszej wadze, a tymi o większej (40-80 g), wybrałbym tę drugą opcję.

Podstawowym problemem połowów z plaży jest częste falowanie wody. Niestety tutaj mają przewagę posiadacze bardzo długich wędzisk umożliwiających ograniczenie kontaktu żyłki z wodą do niezbędnego minimum. Zwiększa to czytelność brań. Ponieważ morze nie zawsze jest spokojne i zazwyczaj występuje na nim falowanie musimy uwzględnić to przy wyborze wędziska. Nie może być ono za sztywne, ponieważ nie wyczujemy na nim delikatnych brań, ale nie należy także przesadzać z miękkością, ponieważ nierzadko przyjdzie nam zacinać w przypadku, gdy przynętę umieścimy w znacznej odległości od brzegu i zbyt giętkie wędzisko może utrudnić nam wykonanie tej czynności. Widziałem wędkarzy łowiących skutecznie na dość długie wędziska o średniej elastyczności zaopatrzone w giętkie szczytówki i muszę przyznać, że skuteczność takiego wyboru miała często odzwierciedlenie w postaci sporej zawartości siatki.

Zapomniałbym o przynętach. Niezastąpioną wręcz przynętą stosowaną w połowach z plaży są garnele oraz krewetki. Te niewielkie stworzenia, żyjące na piaszczystym dnie, na niewielkich głębokościach możemy zdobyć za pomocą podbieraka o drobnych oczkach przeciągając nim po dnie, lub też za pomocą własnoręcznie wykonanego kaszorka. Opcja trzecia zakłada udanie się do najbliższego miejscowego sklepu wędkarskiego lub tubylców zajmujących się sprzedażą tej przynęty i stracenie, niestety, sporej kwoty. Pozostaje nam także możliwość zastosowania klasycznych przynęt typu czerwone lub białe robaki, rosówki, makarony, ciasta itp.

Musimy się jednak liczyć z tym, że ryby żyjące w morzu mogą wzgardzić naszą przynętą. W przypadku połowu ryb typowo drapieżnych (okoń, węgorz, sandacz, a także skarp) bardzo dobrą przynętę stanowią całe lub też kawałki niewielkich ryb – tobiaszy i dobijaków – zwanych najczęściej przez rybaków tubisem. Te niewielkie (7-20 cm), wąskie, w kształcie przypominające małe węgorzyki rybki można złowić samemu lub też udać się do najbliższego portu gdzie od rybaków możemy je pozyskać albo za darmo albo za niewielką opłatą (czasem wystarczy zimne piwko). Tobiasze będące jedną z podstawowych ofiar drapieżników, są doskonałą przynętą w szczególności na węgorze.

Odnośnie białych robaków – barwienie, aromatyzowanie i inne triki stosowane w łowieniu śródlądowym mogą, choć niekoniecznie, okazać się strzałem w 10-tkę. Widać więc, że różnice pomiędzy wędkowaniem na rzekach, jeziorach lub też innych zbiornikach wody słodkiej nie różni się wcale tak drastycznie od wędkowania z brzegu morskiego i niektóre z trików i sztuczek stosowanych na śródlądziu mogą być przyczyną naszego sukcesu w wodach morskich.

Co do wyboru pory dnia to wiosną i jesienią pora wędkowania nie ma zbytniego znaczenia, choć muszę przyznać, że poza nielicznymi przypadkami poranki oraz wieczory są okresem najlepszych brań. Latem staje się to zasadą, choć także może się zdarzyć, że w samo lipcowe lub sierpniowe południe naszą zdobyczą stanie się rekordowa płoć lub leszcz.

W końcu znajdujemy się już na łowisku – mając pogląd na rozmieszczenie mielizn i refek na wybranym przez nas odcinku nie ma co zwlekać, ryby na nas czekają. Łowy czas zacząć!

Podpórkę zagłębiamy w piasku lub żwirze plażowego brzegu, słońce niedługo powinno ukazać się na niebie (ewentualnie schować za horyzontem, lub aktualnie w zastępstwie występuje księżyc). Koło podpórki lub podpórek (w połowach na wodach morskich, z wykluczeniem metody spinningowej, możemy posługiwać się dwoma wędziskami) ustawiamy leżak, krzesełko lub co tam komu bardziej pasuje. Pudełka, skrzyneczki i innego rodzaju akcesoria wygodnie i praktycznie będzie ułożyć na np. kawałku materiału, ręczniku itp. (zmniejszymy ilość piasku przywiezionego w ekwipunku do domu z takiej wyprawy). Przy zarzucie możemy wykorzystać np. fakt posiadania woderów, spodniobutów, wysokich gumowców i możliwość wejścia na kilkanaście lub czasem kilkadziesiąt metrów w głąb wód morza, co efektywnie zwiększy odległość zarzutu (kiedy temperatura wody jest znośna możemy urządzić sobie taki spacerek boso).

Przy zarzucie staramy się by umieścić zestaw na stoku mielizny znajdującym się od strony morza lub też w samej refce. Najlepiej na drugiej lub dalszej (poza nielicznymi przypadkami pierwsze refki z reguły są jałowymi miejscówkami, na których żeruje drobnica). W takich właśnie miejscach ryby z reguły czatują na unoszący się w toni, lub wypłukiwany i znoszony prądami wody pokarm w postaci drobnych stworzeń lub roślinności i koszyczki zanętowe znane wędkarzom łowiącym w rzekach i jeziorach doskonale sprawdzają się także w tych miejscach. Tutaj także drapieżniki, wykorzystując nieuwagę drobnicy lub jej bezsilność wobec silnych prądów wody, atakują ją bezlitośnie. Ponieważ w refkach i na mieliznach w porze od wieczora do poranka gromadzi się spora ilość drobnicy, możemy się spodziewać tam brań np. węgorzy, dużych okoni, sandaczy.

Pozostała część połowów nie różni się zbytnio od wędkowania na śródlądziu. Ewentualnie czeka nas przyzwyczajenie się do tego, że mocniejsze gwałtowne ruchy szczytówki czasem mogą być spowodowane falowaniem i pływami, niekoniecznie braniem ryby. Ryby biorą czasem agresywnie, a czasem delikatnie, więc możemy spodziewać się, że po ostrym braniu wyholujemy dużą płoć, a po delikatnym ugięciu szczytówki rekordowego okonia.

Płocie żerujące w morzu osiągają rekordowe rozmiary (45-50 cm), a amatorów smaku ich mięsa czeka miła niespodzianka – nie czuć w ogóle mułowatego posmaku, mięso jest zwarte i bardzo smaczne. Płoć żeruje ławicami, jednak większe sztuki nie tworzą tak wielkich zgromadzeń jak np. sztuki 20-25 cm. Branie płoci może być delikatne, ledwo wyczuwalne lub też bardzo gwałtowne. Zdarzało mi się wyholować płocie po 40 cm, których branie było zaznaczone tylko lekkim podniesieniem szczytówki. Były też przypadki, że niewymiarowe 15-stki atakowały czerwone robaki jak rekiny, szarpiąc szczytówką jakby chciały ją złamać. Osoby łowiące płocie wiedzą, że osobniki zbliżone wagą do 1 kg lub większe potrafią dokazywać na kiju. Ci, którzy nie wiedzą - najwyższa pora się o tym przekonać. Ja łowię głównie na zestaw typu pater-noster, jednak klasyczny ciężarek przelotowy też spełnia w połowach płoci swoje zadanie. Koszyczek zanętowy będzie doskonałym dodatkiem. Mała uwaga – płoć na wodach morskich posiada wymiar ochronny 20 cm.

Okoń jest kolejnym z najczęściej poławianych gatunków. Tutaj prym wiedzie właśnie pater-noster, który nieraz obdarzał mnie rekordowymi garbusami. Większe okonie bywają z reguły samotnikami ewentualnie łączą się po kilka sztuk w niewielką ławicę. Mniejsze, będące utrapieniem wędkarzy, pływają większymi ławicami. Minimalny wymiar okonia, jaki może znaleźć się w naszej siatce, na wodach morskich wynosi 17 cm.

Plażowe wędkowanie bez węgorza, to tak jak picie piwa bez gazu. W okresie, gdy woda się ociepli, ryby te zaczynają aktywnie żerować. Sztuki, na jakie można liczyć mogą mieć wagę kilku kilogramów. W przypadku tej ryby, dobrymi łowiskami będą tereny, na których znajduje się ujście jakiejś rzeki lub kanału. Idealną przynętą na węgorzowe łowy stanowią tobiasze lub filety ze śledzia. Garnela i rosówki ściągną uwagę raczej mniejszych osobników, chociaż niewykluczone, że na drugim końcu zestawu znajdziemy naszego rekordowego osobnika. Z doświadczeń kolegów, którzy częściej ode mnie łowią węgorze z plaży dowiedziałem się, że najlepsze efekty uzyskamy umieszczając zestaw w drugim przegłębieniu, a najlepszą porą jest okres poranny od 3-ciej nad ranem do mniej więcej 6-tej godziny.

Skoro jesteśmy już nad morzem to powinniśmy zapolować na skarpa lub fląderkę. Te charakterystycznie ukształtowane ryby, podchodzą czasem blisko brzegu, umożliwiając nam tym samym ich złowienie. Ryby te, a szczególnie skarp prowadzą drapieżny tryb życia, w związku z tym posługujemy się przynętami zwierzęcymi (garnela, tobiasze, kawałki filetów z np. śledzia, rosówki, czerwone robaki lub pęczki białych robaków), szczególnie takimi jakie są dostępne na danym łowisku i nie będą w rybach wzbudzać podejrzeń. Ryby te biorą w różny sposób. Czasem podpłyną do przynęty i po połknięciu leżą nieruchomo nie sygnalizując brania, lub też atakują gwałtownie powodując nerwowe podrygiwanie szczytówki wędziska. Ryby te prowadzą przydenny tryb życia i w związku z tym w tych rejonach staramy się umieścić przynętę. Jeżeli trafimy na miejsce gdzie trafi nam się flądra możemy być pewni kolejnych brań. Ryby te najczęściej spoczywają na dnie, na stokach mielizn czekając nieruchomo na unoszące się w toni wodnej stworzenia, zniesione znad mielizn lub poruszające się wzdłuż refek. Wieczorem ryby te ożywiają się i aktywnie pływając szukają pożywienia na mieliznach. Wymiar ochronny w wodach morskich dla storni wynosi 25 cm, dla skarpa 30 cm.

Inną cenną zdobyczą może zostać leszcz. Piękne kilkukilogramowe, srebrne leszcze morskie są wartą zachodu rybą. Żerowaniem i miejscami bytowania przypomina płoć, jednak większe osobniki pobierają pokarm głównie z dna. W odróżnieniu do płoci tutaj lepiej sprawdzają się zestawy montowane z przelotowym ciężarkiem. Koszyczki zanętowe mogą się także sprawdzić w przypadku tego gatunku. Nie ma to jak uwędzony leszczyk (palce lizać!), szczególnie, że podobnie jak w przypadku płoci łowionych w morzu, nie wyczujemy drażniącego zapachu u posmaku mułu. Wymiar ochronny dla leszcza w wodach morskich wynosi 40 cm i zapewniam, że nie jest to kolejny wymysł, lecz realia. Zdarzają się leszcze o wadze 5-6 kg, a nawet więcej.

Nie powinniśmy nastawiać się z góry na określony gatunek dopóki nie poznamy łowiska lub, jeżeli nie będziemy pewni, że stosowany przez nas zestaw przyniesie nam daną zdobycz. Wielu wędkarzy spędziło na plaży kilka bezowocnych dni, nie zadając sobie nawet trudu ze zdobyciem informacji o sposobie łowienia z plaży i metodach, jakie mogli zastosować. Później zniechęceni zerowymi lub miernymi wynikami stają się przeciwnikami plażowego wędkowania. Lepiej najpierw ugiąć troszkę swoją dumę, zostawić za sobą na momencik własne doświadczenia – przydadzą się ona na pewno – jednak warto zasięgnąć języka u miejscowych lub u wędkarzy, którzy przyjeżdżali na dane tereny już wcześniej.

Ryby typu sandacz, troć, szczupak lub miętus nie należy traktować jako głównego celu naszego wędkowania. Jest to piękny przyłów. Ewentualnie, jeżeli znamy odpowiednią miejscówkę, to zestaw z martwą rybką lub filetem możemy zarzucić.

Z innych rad. Świetlik przy wieczornych łowach będzie znacznie lepszy niż dzwoneczek (chyba, że pogoda jest bezwietrzna i nie występuje mocne falowanie). Wypychacz – przyrząd niezastąpiony szczególnie, kiedy na łowisku są stornie lub torbuty (łyka toto przynętę jakby zaraz chciało się jej pozbyć drugą stroną). Jeżeli już widzimy, że ryba połknęła haczyk głęboko, a jest to okaz niewymiarowy lub też nie chcemy zabierać ryb z łowiska to utnijmy żyłkę. Nie próbujmy wyciągać haczyka na siłę, ryba poradzi sobie z haczykiem za pomocą silnych kwasów trawiennych, a pomoże jej w tym słona woda morska.

Akcesoria zawsze trzymajmy pod ręką, wystarczy bowiem jeden nieostrożny ruch i możemy nie znaleźć jakiejś rzeczy w piasku lub kamieniach. Pogoda nad morzem jest zmienna, troszkę wiatru i piasek fruwa dookoła dostając się wszędzie. Jak wcześniej pisałem, nawet skrzynki warto położyć na kawałku szmatki lub ręcznika. Wiadomo, że pozwolić na wsypanie się piasku do kołowrotka to tak jak dać kobiecie swój portfel i puścić na zakupy. Zakupy można zawsze oddać, kołowrotek trafi na śmietnik. Kawałek szmatki pod wędziskiem po skończonym holu lub też wyrobienie sobie nawyku odkładania wędki zawsze w podpórkę pozwolą nam zaoszczędzić troszkę grosza. Siatkę z rybami możemy umieścić w przegłębieniu własnoręcznie wykonanym przez nas na granicy piasku i wody, lub też dokładnie zawiązaną umieścić w głębszej wodzie po solidnym obciążeniu i umocowaniu. Wiąże się z tym moja prośba – nie kładźcie ryb na piasku, chyba, że po wcześniejszym uśmierceniu. Nie zostawiajcie śmieci zakopanych w dołkach, i tak zostaną one odkryte przez wiatr i fale. Przy dbaniu o czystość wokół siebie, pobyt nad wodą, gdziekolwiek by się ona nie znajdowała, zawsze będzie przyjemnością.

Wiem, że powyższy tekst pozostawia jeszcze duży niedosyt i jest to zaledwie część odpowiedzi na podstawowe pytania, jakie zadaje sobie wędkarz chcący łowić w morzu z plaży. Temat jest bardzo obszerny i w jednym tekście ciężko streścić całość tematu. Każdy wędkarz musi podejść do tego zagadnienia indywidualnie, zależnie od swoich umiejętności, posiadanej wiedzy, wybranego łowiska i niestety zasobności portfela. Pozostaje mi życzyć sukcesów podczas ewentualnej wędkarskiej wyprawy na piękne plaże, jakich nie brakuje na naszym wybrzeżu.

Tom_Roy


 
Pokrewne linki
· Więcej o Morskie opowieści
· Napisane przez Jarbas


Najczęœciej czytany artykuł o Morskie opowieści:
Plażowe wędkowanie


Opcje

 Strona gotowa do druku Strona gotowa do druku

 Wyœlij ten artykuł do znajomych Wyœlij ten artykuł do znajomych


Komentarze sš własnoœciš ich twórców. Nie ponosimy odpowiedzialnoœci za ich treœć.

Komentowanie niedozwolone dla anonimowego użytkownika, proszę się zarejestrować

Re: Plażowe wędkowanie (Wynik: 1)
przez Jarbas (Jarbas@hot.pl) dnia 10-02-2005 o godz. 09:05:08
(Informacje o użytkowniku | Wyœlij wiadomoœć) http://www.jarbas.com.pl
Czytałem ten tekst z przyjemnością. Szczerze się przyznam, że morze jako dla wędkarza dla mnie nie istniało. Teraz myślę że podczas kolejnej wizyty nad naszym morzem zabiorę ze sobą DS.-y. Narobiłeś mi smaku na wędkowanie z plaży.



Re: Plażowe wędkowanie (Wynik: 1)
przez adalin (adalin@poczta.onet.pl) dnia 10-02-2005 o godz. 13:49:16
(Informacje o użytkowniku | Wyœlij wiadomoœć) http://www.youtube.com/watch?v=2bprl-wGqnc
Fajny artykuł. Z przyjemnością przeczytałem. Aleś mi smaku narobił tym wędzonym leszczykiem :)

Dla mnie morze to był zamknięty temat. Zawsze kojarzyło mi się z wyszukanym sprzętem, specjalnymi wędziskami, a tu - widzę - i z feederem można wyskoczyć. Nie ma co. Następne wakacje nad morzem to pierwsze próby złowienia taaakiej płoci, czy węgorza. Już widzę minę mojej żonki - zawsze ustalamy urlop dwuetapowo: najpierw pobyt nad jeziorem dla mnie, potem nad morzem dla niej. Tym razem cały urlop będzie mój :)))

Chociaż, szczerze mówiąc, nie widziałem na nadmorskich plażach wędkarzy. W porcie - jak najbardziej. A może za późno wstawałem? :)))



Re: Plażowe wędkowanie (Wynik: 1)
przez brzeszczot dnia 10-02-2005 o godz. 14:49:23
(Informacje o użytkowniku | Wyœlij wiadomoœć)
w jakich miesiacach lowienie na plazy ma sens ? jakie miesiace sa najlepsze?



Re: Plażowe wędkowanie (Wynik: 1)
przez old_rysiu (old_rysiu@wedkarskie.pl) dnia 11-02-2005 o godz. 10:45:56
(Informacje o użytkowniku | Wyœlij wiadomoœć)
Tekst wspaniały.
Już dawno temu ( 1982 - Krynica Morska ), próbowałem łowić z plaży. Było to lato i plaża robiła się wolna dopiero wieczorami. Z braku wiedzy ( szkoda, że w prasie tak tego nie opisywano ) miałem sporo kłopotów. Wiedziałem już co to takiego zestaw strzałowy ( WW ). Myślałem, że wystarczy wyjść na łowisko :-)
Niewielkie fale szarpały mi zestawek klejąc się do zyłki i powodując nawet wywalanie się kija na cieniutkich podpórkach z drutu, które nie chciały w piachu utrzymywać ciężaru kija.
Po zarzuceniu zestawu, jakś nieokreślona siła, zabierała mi zestaw gdzieś na bok łowiska. Za każdym razem, kiedy zarzucałem zestaw, widziałem jak moje rosówki rozrywały się na małe kawałeczki i tylko donęcały łowisko :-), zostawiając kawałek na łopatce haczyka. Jak byłem nad Morzem Śródziemnym, widziałem ciekawe przynety - taki płaski wielki czerwony robak. Był tak mięciutki i mało ruchliwy, że wyglądał jakby był dawno nieżywy. ( Kiedyś pokazywany w galerii na PW ). Wędkarze jednak na plaży śmigali tymi robakami bez rozrywania ich na strzępy. To mnię bardzo zadziwiło. Okazało się, ze robaki te były w całości nabijane aż na żyłkę. Idąć kiedyś wzdłuż plaży, przypatrywałem się, jak jeden miejscowy nawlekał tego robaka na długą igłę ( cieniutki drucik sztywny i długi ) wzmacniając jego konstrukcję ( robaka miekkość ) sznureczkiem ( nitka czy cieniutka plecionka ). Taki robak wewnątrz wzmocniony, nie rozlatywał się na strzępy.
To prawda - piasek może dopiec. Po mojej nie udanej próbie w Krynicy Morskiej, czyszczenie z piachu sprzętu, kosztowało mnie 4 godziny siedzenia w łazience.
Dlatego nie dziwi mnie fakt, że tak mało wędkarzy siedzi na plażach.
PS. W sklepach wędkarskich nad Morzem Śródziemnym, znalazłem ciekawe obciążenie do zestawów gruntowych morskich. Dla zainteresowanych przygotuję foty tego dziwnego patentu. Nie jestem teraz w posiadaniu cyfraka, ale na najblizszym spotkaniu piwnym, poproszę kolegów o parę fotek.



Re: Plażowe wędkowanie (Wynik: 1)
przez legolas (legolas@poczta.onet.pl) dnia 11-02-2005 o godz. 10:51:01
(Informacje o użytkowniku | Wyœlij wiadomoœć)
Piękny, rzeczowy, spokojny i wyważony tekst. Mówiąc szczerze jako zaprzysięgły spinningista-trollingowiec, nawet nie myślałem, że na plaży coś się łowi..... generalnie do gliździarstwa mam stosunek obojętny, ale po tym artykule zapaliła się we mnie iskierka, pragnienie..... spróbowania!!!
Dzięki Tom_Roy! Podczas czytania już siebie widziałem oczyma wyobraźni taszczącego jakiś okaz z morza i to niekoniecznie na kutrze lub innej łodzi jak widać, ale....na plaży.



Re: Plażowe wędkowanie (Wynik: 1)
przez robert67 (szczupak67@msn.com) dnia 12-02-2005 o godz. 14:49:43
(Informacje o użytkowniku | Wyœlij wiadomoœć)
Swietny w tresci i z polotem napisany tekst!!!Mamy tyle km.wybrzeza i tak malo wiemy o mozliwosciach jakie nam stwarza.Ale mamy Tomka ktory przyblizy nam zagadnienie :-))).Czekam na cdn.zwlaszcza ze aktualny(dla mnie )temat jest juz w trakcie opracowan:-)).Pozdrowienia.Robert.



Re: Plażowe wędkowanie (Wynik: 1)
przez wie_ra dnia 13-02-2005 o godz. 22:54:37
(Informacje o użytkowniku | Wyœlij wiadomoœć)
Tekst bardzo interesujący. Od lat marzy mi się wędkowanie w morzu. Niestety jakoś nie mam okazji. Mam nadzieję że może w tym roku uda mi się, bodaj na tydzień, skoczyć nad Nasz Bałtyk.chociaż z Krakowa to jednak kawałek drogi.
Przeczytałem z zainteresowaniem i nie zapomnę cennych porad.



Re: Plażowe wędkowanie (Wynik: 1)
przez katarina dnia 14-02-2005 o godz. 23:45:46
(Informacje o użytkowniku | Wyœlij wiadomoœć)
Witaj Tom...
Dobry tekst...bardzo rzeczowo przedstawiłes wszystkie zagadnienia dotyczace połowu ryb z plazy,zrobiłes to bardzo obrazowo...jeżeli w te wakacje spedze choć kilka dni urlopowych nad morzem,to zapewne zabiore ze soba wędkę...Tomek,gratuluje udanego tekstu...pozdrawiam...
Kaska


Pogawędki Wędkarskie - portal dla wszystkich wędkarzy!
Redakcyjna poczta: redakcja@pogawedki-wedkarskie.pl

Redakcja serwisu w składzie: Jarbas, Marek_b, -, -, -, -

Wszystkie teksty i zdjęcia opublikowane w portalu są utworami w rozumieniu prawa autorskiego i podlegają ochronie prawnej. Kopiowanie, powielanie, "crosslinking" i jakiekolwiek inne formy wykorzystywania cudzej własności intelektualnej i twórczej bez zgody właścicieli praw autorskich są zabronione prawem.

Wszelkie znaki towarowe są własnością ich prawowitych właścicieli, zaś ich użycie dozwolone jest wyłącznie po uzyskaniu zgody.

PHP-Nuke Copyright © 2004 by Francisco Burzi. license.
Tworzenie strony: 0.12 sekund :: Zapytania do SQL: 90